O τζόγος είναι η αιτία ύπαρξης του Las Vegas (στη σύγχρονη εκδοχή του). Είναι η βιομηχανία στην οποία στηρίζεται η τοπική οικονομία, ανοίγει τους δρόμους και δίνει στη πόλη την ταυτότητά της. Για τους επισκέπτες και τους τουρίστες, ο τζόγος είναι απλά ένα παιχνίδι. Όμως, για αυτούς που έχουν στερηθεί τα καλά παιδικά χρόνια εξαιτίας του τζόγου αποτελεί σοβαρή υπόθεση.
Υπάρχει ένας πολύ ενδιαφέρον διαχωρισμός στον τρόπο με τον οποίο εκλαμβάνεται ο τζόγος. Για τους τουρίστες και τους τζογαδόρους, ο τζόγος είναι θέμα τύχης, ενώ για τους επιχειρηματίες του τζόγου, τα casino, τα πάντα στηρίζονται στις μαθηματικές πιθανότητες. Για τον απλό επισκέπτη, ο τζόγος καταλαμβάνει μερικές ώρες τη μέρα, ενώ τα casino λειτουργούν 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, κάθε μέρα. Ο παίχτης ευελπιστεί να του χαμογελάσει η τύχη, ενώ τα καζίνο γνωρίζουν ότι στο τέλος το καζίνο είναι αυτό που πάντα κερδίζει. Για τους επισκέπτες, ο τζόγος είναι τρόπος διασκέδασης που συνδυάζει τύχη και ρίσκο. Για τα καζίνο, ο τζόγος είναι επιχείρηση με βραχυπρόθεσμα σίγουρο κέρδος.
Το καζίνο δεν παίρνει κανένα απολύτως ρίσκο, καθώς σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τελικά είναι πάντα ο νικητής. Τα παιχνίδια, οι πιθανότητες και οι εξοφλήσεις είναι ειδικά σχεδιασμένα ώστε να εξασφαλίσουν αυτή την έκβαση. Παρόλα αυτά, τα καζίνο «ρισκάρουν», στοιχηματίζοντας να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους παίχτες μπορούν.
Αναλογιστείτε ότι το κόστος λειτουργίας ενός καζίνο ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και το προσωπικό απαρτίζεται από χιλιάδες εργαζόμενους. Εκτός από τα κέρδη που πρέπει να έχει σαν επιχείρηση, το καζίνο οφείλει να εξοφλήσει όλους τους λογαριασμούς και να πληρώσει όλο το προσωπικό.
Στον τζόγο, ο ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων είναι προσωποποιημένος, καθώς όλα τα καζίνο διαθέτουν ακριβώς το ίδιο προϊόν. Επομένως, ο κάθε ιδιοκτήτης γνωρίζει ότι είναι ζωτικής σημασίας να φέρει στη δική του επιχείρηση όσο πιο πολλούς πελάτες (παίκτες) μπορεί. Είναι κυριολεκτικά ο ακρογωνιαίος λίθος: ελλείψει παικτών, κέρδος ανύπαρκτο. Τα καζίνο γίνονται επιθετικά και δημιουργικά προκειμένου να δελαέσουν τους πελάτες, προσφέροντας μπουφέ σε χαμηλές τιμές, κοκτέιλ γαρίδων με ένα δολάριο, διάφορες παραστάσεις, δωρεάν ποτά, διάφορα τουρνουά και λέσχες.
Η πιο συνηθισμένη τακτική που ακολουθούν τα καζίνο προκειμένου να προσελκύσουν πελάτες είναι να παρουσιάσουν το καζίνο σα μια τουριστική «ατραξιόν». Χαρακτηριστικό παράδειγμα το καζίνο «Mirage» ένα από τα πιο γνωστά καζίνο στο Las Vegas, όπου στον κήπο της εισόδου του εκρήγνυνται ηφαίστεια, λευκές τίγρεις κάνουν βόλτες στον προθάλαμο της εισόδου, υπάρχουν φοίνικες στο σαλόνι, ενώ στην κύρια αίθουσα υπάρχουν ζωντανοί καρχαρίες. Ποιός, μετά από όλα αυτά, δεν θα προτιμούσε να πίνει το δωρεάν ποτό του σε μια διακοσμημένη με κόκκινο βελούδο κατακόμβη, όταν μπορεί να απολαύσει τη χλιδή σε αυτό το τροπικό αίθριο; Όλα αυτά βέβαια δεν ισχύουν μόνο για τα casino του Λας Βέγκας, αλλά και για τα καζίνο σε ολόκληρο τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών. Όσοι επισκέπτεστε καζίνο στην Ελλάδα θα έχετε παρατηρήσει βέβαια τις αξιόλογες προσπάθειες που κάνουν όλα τα καζίνο, όπως για παράδειγμα το Regency Casino Mont Parnes στην Πάρνηθα.
